Στόχοι: 
Ο διδακτικός στόχος του μαθήματος είναι να εισαγάγει τους μαθητές στις βασικές έννοιες της συμβολής του θεάτρου στην ολόπλευρη ανάπτυξη του παιδιού. Μέσα από τη διδασκαλία του μαθήματος ο φοιτητής θα κατανοήσει το περιεχόμενο, τη δομή και τον στόχο της χρήσης του θεάτρου ως μέσου επίλυσης των διαπροσωπικών συγκρούσεων, βελτίωσης της διαπροσωπικής επικοινωνίας και των διαπροσωπικών σχέσεων στα παιδιά της σχολικής και εφηβικής ηλικίας. Τέλος, στόχο του μαθήματος αποτελεί η πρακτική κατάρτιση των φοιτητών, μέσω βιωματικών θεατρικών εργαστηρίων σε τεχνικές επίλυσης των διαπροσωπικών συγκρούσεων στις διαμαθητικές σχέσεις.

Μαθησιακά Αποτελέσματα: 
Με την επιτυχή ολοκλήρωση του μαθήματος οι φοιτητές/τριες θα είναι σε θέση: 
• Να χειρίζονται στην πράξη τεχνικές καλλιέργειας της διαπροσωπικής επικοινωνίας, μέσω του θεάτρου, σε παιδιά σχολικής εφηβικής ηλικίας. 
• Να γνωρίζουν και να εφαρμόζουν βασικές τεχνικές επίλυσης των διαπροσωπικών συγκρούσεων μέσω του θεάτρου, σε παιδιά σχολικής και εφηβικής ηλικίας. 
• Να κατανοούν και να υλοποιούν στην πράξη τεχνικές βελτίωσης της συναισθηματικής νοημοσύνης, μέσω του θεάτρου, σε παιδιά σχολικής και εφηβικής ηλικίας. 
• Να σχεδιάζουν και να συντονίζουν δραστηριότητες αγωγής ψυχικής υγείας, μέσω του θεάτρου, σε παιδιά σχολικής και εφηβικής ηλικίας. 
• Να οργανώνουν ένα βιωματικό εργαστήριο αναπτυξιακού δράματος και να εφαρμόζουν στην πράξη αναπτυξιακές τεχνικές του θεάτρου.
 

• Αυτόνομη εργασία 
• Ομαδική εργασία 
• Άσκηση κριτικής και αυτοκριτικής 
• Προαγωγή της ελεύθερης, δημιουργικής και επαγωγικής σκέψης 
• Λήψη αποφάσεων 
• Σεβασμός στη διαφορετικότητα και στην πολυπολιτισμικότητα 
• Άσκηση κριτικής και αυτοκριτικής 
• Επίδειξη κοινωνικής, επαγγελματικής και ηθικής υπευθυνότητας και ευαισθησίας σε θέματα φύλου 
• Σεβασμός στο φυσικό περιβάλλον
 

Σύντομη Περιγραφή Μαθήματος: 
Στο μάθημα εξετάζονται οι αρχές της λεκτικής και μη λεκτικής επικοινωνίας και ο ρόλος της θεατρικής αγωγής στην ανάπτυξη δεξιοτήτων διαπροσωπικής επικοινωνίας. Διερευνώνται οι θεωρίες που προσεγγίζουν την προβληματική της διαπροσωπικής επικοινωνίας, καθώς και οι παράγοντες που επηρεάζουν την ανάπτυξη διαπροσωπικών σχέσεων στη σχολική τάξη. Επίσης, εξετάζονται: 
1. Η καλλιέργεια της διαπροσωπικής επικοινωνίας, στα παιδιά της σχολικής και εφηβικής ηλικίας, μέσω του θεάτρου. 
2. Η συμβολή του θεάτρου στη βελτίωση των διαπροσωπικών σχέσεων των παιδιών της σχολικής και της εφηβικής ηλικίας. 
3. Η αντιμετώπιση των διαπροσωπικών συγκρούσεων των παιδιών μέσω του θεάτρου. 
4. Η αυτογνωσία και η καλλιέργεια της ψυχικής υγείας του παιδιού μέσω του θεάτρου. 
5. Η πρακτική κατάρτιση των φοιτητών σε αναπτυξιακές τεχνικές του θεάτρου.
Παιδαγωγική του Θεάτρου και Ανάπτυξη – Βασικές αρχές
Μη λεκτική επικοινωνία μέσω θεάτρου
Θεωρίες ανάπτυξης 
Λεκτική επικοινωνία μέσω θεάτρου
Η οικογένεια ως παράγοντας ανάπτυξης
Διαπροσωπική επικοινωνία μέσω θεάτρου
Η συναισθηματική ανάπτυξη του παιδιού μέσω του δράματος
Το παιχνίδι ως παράγοντας ανάπτυξης
Παιχνίδια ρόλων
Φύλο και ανάπτυξη – Ταυτότητα φύλου
Άρση στερεοτύπων φύλου με τεχνικές του δράματος
Φιλικές / διαπροσωπικές σχέσεις και ανάπτυξη
Ανάπτυξη διαπροσωπικών σχέσεων μέσω του δράματος

Βία κι επιθετικότητα μεταξύ συνομηλίκων
Εξομάλυνση σχέσεων του μέσω δράματος
Παιδικοί φόβοι – παιδικό άγχος
Ενίσχυση μέσω του δράματος
Ταυτότητα του εφήβου
Ενίσχυση ταυτότητας μέσω δράματος
Η ανάπτυξη στην ομάδα: Η δυναμική της ομάδας, προσωποκεντρική θεραπεία, μη κατευθυντική παρεμβατικότητα
Μέθοδοι παρέμβασης στην ομάδα
Πρακτικά θέματα – η χρησιμότητα των ασκήσεων
 

Δραστηριότητα

Φόρτος Εργασίας Εξαμήνου

Διαλέξεις

25

Εργαστήρια

25

Πρακτική εφαρμογή

25

Μελέτη

25

Εργαστήριο

25

Σύνολο Μαθήματος 

125

Συμμετοχή στις εργαστηριακές  ασκήσεις (30%) / Προαιρετική γραπτή εργασία (30% ή ενίσχυση του βαθμού) & Γραπτή εξέταση (70%) 

Adler, A. & Brett, C. (2009). Understanding Life. OneWorld: Oxford.
Baldwin, P. (2009). School Improvement Through Drama: A Creative Whole Class, Whole School Approach. New York: Continuum International Publishing Group.
Belliveau, G. (2005). An Arts-based approach to teach social justice: Drama as a way to address bullying in schools. International Journal of Arts Education, 3(2), 136-165.
Bengtsson, H., & Johnson, L. (1992). Perspective taking, empathy, and prosocial behavior in late childhood. Child Study Journal, 22(1), 11–22.
Bolton, G. (1979). Towards a Theory of Drama in Education. Longman, Harlow.
Bong, M. & Skaalvik, E. (2003). Academic self concept and self efficacy: How different are they really? Educational Psychology Review, 15, 1–40.
Bronfenbrenner, U. (2001). The bioecological theory of human development. In N. Smelser & P. Baltes (Eds.), International encyclopedia of the social and behavioral sciences, Vol. 10: 6963–6970. New York: Elsevier.
Bronfenbrenner, U. (2005). Ecological systems theory (1992). In U. Bronfenbrenner (Ed.), Making human beings human: Bioecological perspectives on human development: 06–173. Sage Publications Ltd.
Bruner, J. S. (1960). The process of education. Harvard University Press.
Bruner, J. S. (1964). The course of cognitive growth. American Psychologist, 19(1), 1–15.
Bruner, J. S. (1966). Toward a theory of instruction. Cambridge, Mass.: Belkapp Press.
Chorrojprasert, L. (2020). Learner Readiness – Why and How Should They Be Ready? LEARN Journal : Language Education and Acquisition Research Network Journal, 13(1), 268-274.
Coopersmith, S. (1967). The antecedents of self-esteem. San Francisco: W.H. Freeman.
Doyle, A.B., Ceschin, F., Tessier, O., & Doehring, P. (1991). The relation of age and social class factors in children’s social pretend play to cognitive and symbolic activity. International Journal of Behavioral Development, 14(4), 395–410.
Feshbach, N. (1978). Studies in empathic behavior in children. In B. Maher (Ed.), Progress in experimental personality research, 8, 1-47. New York: Academic Press.
Freud, S. (1915). The unconscious. SE, 14: 159-204.
Gesell, A. (1928). Infancy and human growth. Macmillan.
Higgins, E.T. (1981). Role-taking and social judgement: Alternative developmental perspectives and processes. In J.H. Flavell & L. Ross (Eds.), Social cognitive development: Frontiers and possible futures, 122-145. Cambridge: Cambridge University Press.
Higgins, E.T. (1987). Self-discrepancy theory: A theory relating self and affect. Psychological Review, 94(3), 319–340.
Higgins, E.T., Klein, R., & Strauman, T. (1986). Self-concept discrepancy theory: A psychological model for distinguishing among different aspects of depression and anxiety. Social Cognition, 3(1), 57–76.
Kaplan, P.S. (2000). A Child's Odyssey. Wadsworth - Thomson Learning.
Katz, P., Zigler, E., & Zalk, S. (1975). Children's self-image disparity: The effects of age maladjustment, and action-thought orientation. Developmental Psychology, 11, 546–550.
Landy, R. (1993). Persona and performance. New York: Guildford Press.
Lindberg, E. K. (2015). Preschool Creative Drama: A Curriculum and its Effects on Learning. Theses. Paper 2.
Lorenz, K. Z. (1965). Evolution and Modification of Behavior. University of Chicago Press, Chicago.
Mages, W. (2010). Creating a culture of collaboration: The conception design, and evolution of a head start theatre-in-education program. Youth Theatre Journal, 24(1), 45-61.
Mavroudis, N. & Bournelli, P. (2019). The Contribution of Drama in Education to the Development of Skills Improving the Interpersonal Relations of Multicultural Classroom Students. Journal of Educational Issues, 5(2), 42-57.
McNaughton, M. J. (2010). Educational drama in education for sustainable development: Ecopedagogy in action, pedagogy. Culture & Society, 18(3), 289-308.
O' Neill, C. (1995). Drama Worlds: A Framework for Process Drama. Portsmouth: Heinemann.
Piaget, J. (1926). The language and thought of the child. Harcourt, Brace.
Pines, M. (1969). Why some three-year-olds get A’s- and some get C’s. New York Times Magazine, July 6.
Roark, A.E. & Stanford, G. (1975). Role playing and action methods in the classroom. Group Psychotherapy, Psychodrama and Sociometry, 28, 33–49.
Salkind, N. J. (2005). Encyclopedia of human development. Sage Publications.
Santrock, J.W. (2002). Life-Span Development. International Edition. University of Texas at Dallas.
Scovel, T. (2000). A critical review of the critical period research. Annual review of applied linguistics, 20, 213-223.
Vygotsky, L. (1962). Thought and language. (E. Hanfmann & G. Vakar, Eds.). MIT Press.
Wilkinson, J. (1977). Developmental Drama in Education. Canadian Children's Drama and Theatre, 8-9, 39-45.
Wright, P.R. (2006). Drama education and development of self: Myth or reality? Social Psychology of Education, 9, 43–65.
Zimmerman, B. J. (2011). Motivational sources and outcomes of self-regulated learning and performance. In Schunk, D. H. & Zimmerman, B. J. (Eds.), Handbook of selfregulation of learning and performance, 49-54. New York: Routledge Taylor & Francis Group.
 

https://eclass.uop.gr/courses/2873/